Czasownikowy Piotruś

Dziś króciutki wpis prezentujący ćwiczenie utrwalające wiadomości dotyczące czasownika w formie osobowej i nieosobowej, jaką jest bezokolicznik. Dla moich czwartoklasistów przygotowałam czasownikowego Piotrusia. Wszyscy wiemy, że gra ta polega na szukaniu par. W naszym przypadku PARĘ tworzył bezokolicznik  i odpowiadający mu czasownik w formie osobowej, na przykład robić - robimy.

Uczniów podzieliłam na grupy trzy-, czteroosobowe. Zasady gry w mojego Piotrusia są dokładnie takie same, jak w przypadku klasycznego, czyli:
1. Tasujemy karty.
2. Rozdajemy je graczom.
3. Uczniowie układają karty w wachlarzyk i sprawdzają, czy mają pary. Jeśli tak - odkładają je na bok.
4. Gracz, który siedzi obok osoby posiadającej kartę "Piotrusia" u nas była to forma czasownika zakończona na -no lub -to), losuje od niej kartę i sprawdza, czy ma parę.
5. Następny gracz postępuje analogicznie.
6. "Wygrywa" osoba, która jako pierwsza pozbędzie się wszystkich kart. 

Wyraz "wygrywa" umieściłam w cudzysłowie nie bez kozery, bowiem wygranymi są wszyscy uczestnicy tej rozgrywki! Zgadnijcie, jakie zadanie na sprawdzianie wypadło najlepiej?